Ik zei van ja, want dat klinkt mooi.

Toen ik eens, aan het begin van het jaar, solliciteerde voor een baantje in de plaatselijke pizzeria werd mij gevraagd of ik hard kon werken. Ik zei van ja, want dat klinkt mooi.
Ik werd aangenomen, maar was het na 3 avonden afwassen aardig zat en nam ontslag.

Ik heb, geloof ik, voor weinig dingen die ik in mijn leven bereikt heb hard moeten werken. De cito-toets vond ik leuk, en ik haalde de maximum-score. Ik ging naar een vwo+klas nadat ik daarvoor een toelatingstest goed had afgerond, die ik ook leuk vond om te doen. Mijn cijfers waren hoog dus, hup, Grieks en Latijn erbij. Voor toetsen leerde ik weinig, op die oude talen na. Ik haalde m'n vwo: Vijf achten, acht zevens en een zes (die laatste was voor wiskunde, dat haat ik). Hoppa, m'n toegangskaartje voor m'n favoriete studie aan de universiteit van mijn keuze was binnen.
En nu zit ik in de spreekwoordelijke knup. Want ik heb nooit geleerd te leren. Ik heb nooit geleerd mezelf te motiveren voor het leren. Ik doe een studie zonder dat ik weet hoe ik moet studeren.
Daarom had ik niet heel erg moeten schrikken toen ik het volgende bericht kreeg:

Beste Anna
(...)
Op dit moment heb je 25 van de 41 door jou maximaal te behalen studiepunten (ects) behaald. Dit komt overeen met een percentage van 61%.
Op grond van de ''Regeling uitbrengen studieadvies in de propedeuse'' krijg je het volgende voorlopige advies:

Negatief advies op grond van studieprestaties
(...)
Begin september zul je het definitieve studieadvies tegemoet kunnen zien.
(...)
Met vriendelijke groet,

Drs. J. Gaarner

Bah. Het gaat niet meer vanzelf. Ik sta een jaar ingeschreven aan m'n universiteit en het resultaat van dat jaar is een advies niet verder te studeren. Wat heb ik gedaan? Hoe kwam het zover?

Weet je nog dat ik schreef dat ik wilde dat ik m'n tijd goed zou gebruiken? Misschien is deze blog daar wel een goed hulpmiddel bij. Ik zal hier in elk geval alleen dingen beschrijven die de moeite waard zijn, en aangezien ik wil blijven schrijven, zal ik dingen moeten beleven die de moeite waard zijn. Laat ik uit m'n leven halen wat erin gelegd is.

Helaas betekent dat op dit moment: hersens om Hebreeuws te kunnen. En dus moet ik nu hard blokken voor mijn tentamen van aanstaande vrijdag.
Gelukkig betekende dat vanmorgen: m'n theorie-examen halen voor m'n rijbewijs. Oladiejoo!