woensdag 28 mei 2008

Bud

Ilana is mijn studiebud en ik ben die van haar. Als enige meiden van onze klas waren we voor elkaar bestemd, want als meisje veel samenwerken met een jongeman, zei onze docent tijdens het buddy-uitkies-moment, was niet het slimste op de wereld.
Terwijl ik haar op dat moment nog niet zo goed kende is ons buddyschap intussen het best werkende teamwork van ons studiejaar. We ontbijten samen tijdens de collegeloze periodes waardoor we op tijd kunnen beginnen met het leren voor tentamens, we helpen elkaar colleges voor te bereiden door het samen te doen en af en toe gaan we een avond naar ons paradijsje in wording: de volkstuin.
Vanmiddag gingen we samen lunchen, en het was de bedoeling dat zij mij zou motiveren bezig te gaan voor m'n scriptie die ik binnenkort in moet leveren. Aan het eind van de maaltijd hadden we het tegenovergestelde bereikt: ik gaf haar toestemming een middagdut te doen en zij zei dat ik best een boek-voor-de-lol mocht gaan lezen als ik dat wilde. Nu ben ik 2,5 uur en heel wat hoofdstukken verder in Petite Anglaise, maar ben ik nog steeds niet mijn scriptie-onderwerp ingedoken.
Vanavond hebben we weer een buddy-activiteit. Samen met Ilana's moeder gaan we naar de tuin waar de moeder ons aan gaat wijzen welke van de opkomende plantjes onkruid zijn, welke de bloemen van de vorige grondeigenaar zijn en welke dingen we echt zelf gezaaid hebben. We hebben nog niet zoveel verstand van tuinieren. (Wel van vormgeven: het zaagselpaadje door onze tuin heeft de vorm van een hart.)

Nu ga ik mijn moeder bellen want ik mis thuis.

Geen opmerkingen: